Aritzatxu Paradise

Aritzatxu Paradise

lunes, 22 de abril de 2013

Relaciones que nos hacen progresar como personas


Acontecimientos recientes y circunstancias de la vida me han llevado a adentrarme en un mundo prohibido, una acción tabú llamada vulgar y coloquialmente tiburoneo, ligoteo o zorreo. Muros como la vergüenza, el orgullo, el miedo o la falta de labia obstaculizan el paso a este terreno intrigante y lleno de sorpresas.

Cuando nos decidimos a hacer algo normalmente contamos con el impulso del porqué realizar esa acción, en este caso también buscaremos ese porqué.

Al nacer, nuestro nivel de conocimiento es nulo, no sabemos nada y actuamos por instinto como animales que somos. Según pasa el tiempo vamos experimentando cosas, aprendiendo y construyendo poco a poco una base de conceptos e ideas que marcaran nuestra personalidad. Dentro de estas ideas, irán incluidos unos gustos que cambiarán al paso del tiempo según vayamos probando cosas, viviéndolas, tanto buenas como malas.

Aquí se encuentra el meollo de la cuestión: para dar forma a nuestros gustos tenemos que probarlos, por ejemplo, para saber si te gusta una manzana tendrás que probarla, te puede gustar o no, en el hipotético caso de que te guste podrás decir que es tu fruta favorita ya que no has probado ninguna otra. Pero el día siguiente pruebas las fresas y te gustan aun más, por lo que pasan a ser tu fruta favorita, te gusta tanto que igual crees que no puede haber fruta más rica. ¿Sería correcto pensar que es la fruta que más te gusta del mundo habiendo probado solo dos variedades? Te pasas la vida comiendo fresas pensando que no hay nada mejor hasta que de repente en el fin de tus días descubres el melocotón que te gusta aun más y te das cuenta de lo que te has perdido durante el transcurso de la vida.

Este absurdo ejemplo es comparable con las personas, pensar que las personas con las que tratamos son las mejores del mundo y rechazar conocer a otra gente me parece un error gravísimo. Con cada persona aprendemos algo nuevo, por muy mal que nos caiga, limitar el flujo de gente que entra y sale en tu vida es igual que limitar tu conocimiento.

Puedo entender a personas conformistas que aceptan su pequeño círculo de personas y deciden tirar para adelante hasta el fin de sus días, pero creo que a sus vidas les faltará emoción y estarán cargadas de monotonía.

La gente que busca la felicidad debe ser emprendedora para descubrir este infinito mundo en la medida de lo posible y conseguir así una certeza considerable a la hora de elegir entre nuestras opciones.

Traspasando esta idea al caso de las relaciones amorosas me fijo en parejas que llevan toda la vida juntos, sin haber estado con nadie más y me mojo al pensar que en algún momento de sus vidas han tenido que sentir la duda del cómo sería la vida si hubieran escogido a otra persona. Con esto no quiero decir que no hayan sido felices, sino que quizás podrían haberlo sido más, pero al fin y al cabo lo que marca nuestras vidas son las decisiones que tomamos, podemos jugárnosla en mayor o en menor medida y de ahí sacaremos el resultado que nos corresponda.

Esto es como jugar al Black Jack siempre te puedes arriesgar a conseguir una puntuación mejor y si arriesgas demasiado puedes pasarte y no conseguir tu objetivo, ahí entra la serenidad y la maestría que emplearemos en el juego de la vida. Tenemos que ser capaces de analizar nuestras opciones y decidirnos por alguna, luego podrá ser buena o mala, pero en cualquier caso siempre aprenderemos de esa decisión y nos hará más sabios a la hora de elegir la siguiente.

No hay que temer equivocarse, si no has cometido errores ¿De qué te vas a reír en las comidas familiares al contar las historias de tu juventud? Sin irse tan lejos, siempre tenemos la posibilidad de reírnos de nuestros fracasos al momento, por lo que esas acciones arriesgadas que hagamos a parte de dar chispilla a la vida y romper la monotonía nos servirán de fuente de risas y diversión.

Volviendo al tema, me parece que ir cerrando puertas a la gente no es el mejor método de progresar como personas. Hagamos infinidad de cosas, probemos todo aquello que nos gustaría probar y relacionémonos con multitud de personas, para poder así definir nuestros gustos y saber así lo que de verdad nos gusta. Llegará un momento en nuestras vidas en la que tendremos una certeza considerable desde el punto de vista global con la cual estaremos seguros de nuestras decisiones por lo claras que tenemos las ideas y por haber visto la gran mayoría de posibilidades de antemano.

Especificando aun más propongo estudiar el caso de las relaciones amorosas entre jóvenes, la sociedad de hoy en día no ve con buenos ojos las relaciones liberales, sin embargo tienen muchos aspectos positivos. Estas son ideales para TODA clase de gente, de aquí se podrán forjar las grandes relaciones soñadas por todo el mundo.

Vayamos con las relaciones de pareja estándares, tiene cosas bonitas claro está, nos permite conocer en profundidad a esa persona que nos parece tan especial pero al mismo tiempo las reglas de pareja nos alejan de otras personas. Si a alguien le interesa alguna otra se tendrá que aguantar ya que no debe romper el acuerdo con su pareja, en ese caso se crean sentimientos negativos, te sientes incomodo, limitado, sin tener las cosas claras.

En una pareja liberal como la persona es libre de conocer a otra persona al mismo tiempo que está profundizando con su pareja puede seguir abriéndose al mundo y si alguna otra le llama la atención podrá conocerla y evaluar la situación. Si conociendo a tu pareja te das cuenta de que las demás no merecen tanto la pena la relación progresará, es mucho más significativo decir que no porque no quieres que decir que no porque no puedes. Está claro que esta situación no está hecha para personas celosas, aquí se desarrollará una confianza mucho más grande que en una pareja convencional y al de un tiempo se parecerá mucho a ésta. O sin ir tan lejos, también puede ser una diversión pasajera, aun sabiendo que no es el amor de tu vida siempre puedes pasar grandes momento con esa persona, seréis grandes amigos, bastante más que amigos y madurareis la relación hasta el punto que os interese.

Si somos gente con personalidad, gente diferente y especial, gente que va a por la vida, no seremos muy amigos de las limitaciones, nosotros seremos nuestras propias limitaciones, no nos gusta depender de nadie porque nos gusta sentirnos libres. La persona que encontraremos al final del camino, será sin duda la más especial para nosotros.

Filosofía pensada para salmones capaces de nadar a contracorriente, no para medusas que se dejan llevar. Abrámonos al mundo y encontremos a esos salmones que nos acompañan en nuestro viaje, seguro que se nos hará más ameno, incluso para quitar medusas del camino.


Puede que dentro de unos años no piense así pero seguro que aprenderé de ello y con eso estoy satisfecho :)

lunes, 11 de marzo de 2013

Aritzatxu magikue


Gaur egungo pertsonak noperan errutiñen barruen bizi gara, geure biarratan eta enbiduzen gauzetan zentrata konturetu barik gure inguruen dauzen gauze simple eta magiko guztidxetan.

Martxoko lelengo aste honetan, egualdi onak dizela eta, gogukaz ibilnai mundu honetan aprezidxo gehidxen dakotzaten lekora juteko, Aritzatxure. Baie Bilbon daruten ikaslien bizidxe dala eta ez dot okin aukerarik eta unibersitateko patidxuen nauela desesperata ibilnai , kankamuek atrapaten, kartzela horretatik urten gurien.

Barikue heldu da eta klase batzukaz okindxoten karanboligaz, pira gitxi batzuk eindxe egun librie hartundot, geidxen bat Aritzatxure etorteko esperantziegaz. Eguraldidxen amenaziegaz ez da egon argi bertora etorteko egune izango bazan, baie azkanien kilin-kolan dauela, etortie erabaki dot alde batetik arrokeridxegaitzik (Martxuen bañe naiela esan ahal izateko) eta beste alde batetik estresagaz betetako egunerokotasun honetatik urteteko.

Liburutegidxen ikasten egonda gero, burue hartungoten bañuen dakotela, hondartzara helduteko aldatz guztidxek idxen eta baja dotez paraisuen amaitzuteko. Jakin dot politze izan dala baie hainbeste denbora egonda gero jun barik ondiño politzaue eindazt. Aldatza bajatu eta bertan nor topakot ba? Aritzatxuko erregie!! Bardintzona negu zein ude izatie, euri zein eguzkidxe egotie berton egongo dalakon beran bañotxue hartzien. 



Allega beste, neure objetibo printzipala bete dot, martxuen bañetie, pentsa barik uretara sartun, uger apur bat egin ta urtetie. Antza 13 gradure egonda ure, dan epokarako nahiko bero, baie halan da guzti askontzako hotz, niretzako fresko :) . Holako tenperaturigaz barri barri urtetenzu uretatik, atakontu jaingoikue zarala, ta gero eguzkidxek jota ensegida baten sikatuten zara lasaitazunez betetako anbiente goxo baten. Gero harri ganien tunbeta itsosuri begire olatuen zaratie testigo dala konturetuten zara ze zorionekue zaran holako Nirvana baten egoteko aukerie izatigaitzik hau bai bizidxe !!


Hori arrazoi nahikue ez badan, gizon honegaz berba eindxe, beran anekdotak entzun da gero eta beran admiraziñuen arpidxe ikusitze, konturatuten zara zelako leko berezidxen zauzen. Ganera ritmuek, nerbidxuek eta estresa protagonistek dizen leku batetik etorritze gero, ondiño geidxau baloratenzuz leku honek emotentzuzen gauze guztidxek.

Gaurko egunien askorik ez doten ikasko, baie momentu batez zoriontasune laztanduten ibilnai nire arazo guztidxek atzien itzitze ta bizidxegaz gozatuten.



Nire blogari buruz esanbidot entrada bakotza irakurlieri zuzendute dauelez geidxenak erderaz eindotezela pertsona geidxauk ulertuteko aukerie okitzeko. Baie euskeraz baten bat idazteko gogukaz ibilnai eta holako gai bat topa dotenien lanien ipini nai neure hizkuntzan, ez Euskara batua, Bermiotarra baizik, askoz be salero geidxau dakon hizkuntzie, idazteko eran inbentada huts edana, baie uste dotena entretenigarridxe izango dala bertoko irakurlientzako. 

martes, 13 de noviembre de 2012

Nadando en aguas revueltas


Hoy voy a hablar de unos conceptos que no somos capaces de asumir, palabras que pensamos que solo existen en las películas americanas tales como la reputación, la popularidad o la fama. Si preguntas a la gente a ver si les importa lo que piensen los demás seguramente responderán que no, o que no mucho. Dicen: “Por favor… Cómo me va a importar lo que piensen de mí… Yo hago lo que quiero” algunos pocos dirán la verdad y otros muchos no, mientras que otro puñado de personas contestaran con un sincero “sí, me importa”.

En mi opinión no deberíamos de estar pendientes de lo que piensen o digan de nosotros, tendríamos que tener la libertad de hacer lo que queramos sin pensar en el qué dirán, pero desgraciadamente la convivencia con los demás nos obliga a ser víctimas de estos opresivos conceptos, sobre todo si queremos relacionarnos con el resto de la gente.

Cuando hablamos de gente hablamos de un grupo heterogéneo donde cada persona es un caso particular, pero en el que se puede hacer una simple distinción: las medusas que se dejan llevar por las corrientes sin fijar su propio rumbo y los salmones que son capaces de nadar a contracorriente para llegar a donde quieran sin que importen los obstáculos del camino.

Mis sentimientos hacia personas que te juzgan por una reputación o actos que has hecho en tu vida no son de odio, si no de lástima, gente que vive en su coraza fortalecida de cuentos chinos e historietas de guerra con miedo a conocer el mundo desde su propio punto de vista. A mi juicio son gente que no merece la pena, medusas, por lo que lo malo que puedan decir de mí o lo que piensen me trae sin cuidado.



En principio se puede decir que esas personas no te afectan porque no te importan, pero las que sí importan están expuestas a meterse en una piscina llena de medusas por lo que tienen el riesgo ser picadas y al final, indirectamente, sí que te afecta.



Entonces, ¿nuestra libertad está limitada por una sociedad intolerante y cruel que impide que hagamos lo que nos plazca sin consecuencias? Desgraciadamente se puede decir que sí, aunque podemos tener la suerte de no estar rodeado de demasiadas medusas, o de encontrase con otros salmones que sigan tu mismo camino.

En definitiva, no tenemos que perder nuestro orgullo y personalidad tan fácilmente para estar en lo más alto de la sociedad, esto no es “American Pie” ni “High School Musical”, la única película donde somos protagonistas es el largometraje más realista que veremos nunca, nuestra propia vida. Aunque sin salirse mucho del guión, aportar en esas chorradas puede ser beneficioso, pero no debemos olvidar quienes somos y cuales son nuestros deseos.

Como diría mi amigo Kant “sapare aude” (atrévete a saber) y como diría mi amigo Bruce Lee: “Be salmon my friend” ;)



jueves, 25 de octubre de 2012

El umbral entre la amistad y el amor


A lo largo de nuestra vida tenemos la oportunidad de conocer a un sinfín de gente: un@s nos l@s pasamos de largo, en otr@s nos fijamos, pero otr@s pueden llegar a ser muy importantes en nuestra vida. Los que pasan de largo, son parte del paisaje que nos rodea, otros son conocidos/amigos sin más, “ok”, pero las personas especiales que encontramos pueden marcar el transcurso de nuestra existencia. Éstas son las personas que todos quisiéramos tener cerca, podríamos decir que surgiría un vínculo llamado amistad.

Según dice Wikipedia: “la amistad se da en distintas etapas de la vida y en diferentes grados de importancia y trascendencia. La amistad nace cuando las personas encuentran inquietudes comunes. Hay amistades que nacen a los pocos minutos de relacionarse y otros que tardan años en hacerlo.” Como dice la definición, hay grados de amistad, hoy me voy a centrar en el grado más alto, ¡Lo más! 

Hay personas con las que te llevas tan bien que piensas “¡oh sí! Esta persona merece la pena” y te dan un grado de satisfacción que no te dan las demás, pero aquí es donde viene la polémica, ya que cuando hablamos de la amistad en esos niveles es difícil saber dónde está el umbral que lo separa de un sentimiento parecido, el amor.

Entonces, ¿Qué pasa si la persona que tenemos en nuestro nirvana de amistad es del sexo opuesto (o no, según la orientación sexual del protagonista)? Amor: “Sentimiento de afecto, inclinación y entrega a alguien”. Si esa persona es tan especial para nosotros seguro que tendrá nuestro afecto, inclinación y entrega por nuestra parte, y el problema viene cuando nos encontramos en ese umbral entre la amistad y el amor. Tienes a esa persona en tan alta consideración que es lógico pensar en la posibilidad de dar un empujoncito a esa relación para que pase de la gran amistad al amor. Además el llevarte tan bien con esa persona te hacer verla más bell@ de lo que es y el sentido animal que tenemos también ayuda.

La ambición del ser humano nos impulsa siempre hacia algo más, pasar a una relación amorosa con una persona tan especial sería de lo más estimulante y seguro que nos llenaría mucho en nuestra faceta emocional. Dicho así parece muy fácil dar el paso pero no lo es tanto, analizando la situación observamos que existe el riesgo de estropear nuestra gran amistad si la proposición incomoda al receptor. 

Esto no quiere decir que tengamos que dar el paso con todas nuestras amig@s, no sentiremos el deseo de pasar a una relación amorosa con tod@s ya que no tod@s son del estilo que buscamos, aunque un gran filósofo haya dicho con sutileza “yo me follaría a todas mis amigas”, cosa que estoy en gran parte de acuerdo.

Somos nosotros los que tendremos que ver lo que queremos hacer con nuestra vida, así que tenemos que saber si tenemos que dar el paso o no. Lo importante es no quedarse con las ganas, llevarse muy bien con alguien pero vivir con el deseo de tener algo más puede llegar a resultar dañino. Si no te conformas con lo que tienes es mejor quitar esa duda de tu cabeza antes de que esa duda sea un tormento en tu interior que no te deje vivir tranquilo.

Haciendo una reflexión de la gente que conozco y sus vínculos, me dado cuenta de que en esas relaciones de amistad, hay una (normalmente la chica) que esta a gusto como amiga, pero el chico quiere algo más. Puede que este comportamiento se deba a las facetas universales de los chicos (mayor apetito sexual) y chicas (el gusto a sentirse arropadas aun sabiendo de los daños colaterales), pero como siempre, ahí excepciones.

Mirando la estadística, nos damos cuenta de que la mayoría de las parejas no provienen de grandes amistades, ya que ese método tan usual llamado “ligar” no parece muy compatible con una gran amistad. En esta batalla campal por conseguir el ansiado amor vale todo, y desgraciadamente para algunos, es donde mas premios se encuentran. Parece que para conquistar tienes que hacer actos que no haría un amigo, por lo que al final, el chollo no se lo lleva el que mejor se porta, si no el que mejor se la trabaja.

Pero bueno, al fin y al cabo son solo estadísticas, y sabiendo que cada persona es un mundo, no podemos aplicar esta teoría a todas las personas, cada cual sabrá lo que debe hacer y cuales son las relaciones que quiere tener. Y si engañar a alguien es malo, engañarse a uno mismo es peor, así que debemos tirar de auto-transparencia y honestidad para hacer frente a la vida, por muy buena que sea la causa o la relación que queremos conseguir, de nada sirve hacer teatro y ser alguien que no queremos ser si no estamos actuando en Broadway. 

jueves, 19 de julio de 2012

El análisis de la fiesta


Finalizados los exámenes finales llega el momento que todos estábamos esperando, las vacaciones de verano, época en la que el desgaste en nuestros cuerpos aumenta a medida que vamos trasnochando en las fiestas de los pueblos de nuestro alrededor. Cada persona tiene su particular opinión de lo que es ir de fiesta, algunos salen para conocer a gente nueva, otros para pasárselo bien con sus amigos, otros para ligar, otros para drogarse, otros para buscar movida y pelear, otros para olvidar sus penas, … Así que esa diversidad de opiniones se juntan en zonas en la que la gente expresa su forma de salir de fiesta.

En el concepto de “salir de fiesta” generalmente el principal objetivo es pasárselo bien, cada uno a su manera, aplicando su propia teoría de la fiesta y estas acciones pueden chocar unas con otras sabiendo que el que sale no está solo, que está rodeado de gente con diferentes puntos de vista. Todas las acciones que se pueden cometer según los principios de cada uno son perfectamente entendibles, hasta las más destructivas, a continuación analizaremos los casos más frecuentes:

-Drogarse en las fiestas: Cuando la gente se droga, busca algo que en su serenidad es difícil de conseguir, la droga más común suele ser el alcohol y la mayoría buscamos otro grado de soltura que nos puede dar ese punto (más grande o más pequeño según el consumidor y el día) de borrachera. El tabaco y los porros son otras drogas muy frecuentes donde la gente busca tranquilidad o ese estado denominado “morón”  donde las personas pueden llegar a alucinar y están como en una nube. También son utilizadas distintas substancias estimulantes como el speed o la cocaína que da a muchos un aguante que serenamente es difícil de lograr, y otros también consumen drogas más fuertes que tienen efectos tranquilizantes o alucinógenos. Todas estas drogas aunque nos puedan dar un punto diferente son perjudiciales para nuestra salud, por lo que no sería recomendable tomarlas desde un punto de vista saludable, así que tendremos que ver si las ventajas que nos pueden llegar a dar compensan el daño que producen en nuestros organismos.

-La fiesta particular cerrada a tu círculo de amigos: Hay gente que está muy satisfecha de la gente que le rodea, es decir, sus amigos, su pareja y su familia, y no cree que necesite conocer a más gente, ignorando prácticamente el ambiente que le rodea y centrándose mayormente en su círculo de amigos.

-La red social andante: Satisfecho o no de las amistades y relaciones que tenga, este tipo es un emprendedor que disfruta relacionándose con las personas y haciendo nuev@s amig@s. Toda relación será buena sin importar su nivel (solo amistad - amistad con posibilidades de roce -amistad con derecho a roce – solo roce). En definitiva este ejemplar es feliz abriéndose al mundo y conociendo e interactuando con sus habitantes.

-“El fucker”: Una persona que busca la diversión de la fiesta en el sexo, otra forma de pasárselo bien, impulsado por su instinto animal intenta con mayor o menor intensidad (según la persona, la situación o la hora de la madrugada) hacerse con su codiciado premio.

-El broncas: Fruto de su infelicidad por problemas en casa, con las drogas u otras razones, intenta rebajar la felicidad de su entorno para no sentirse tan inferior. Éste ser vil disfruta viendo a la gente pasar malos ratos al igual que lo está pasando él. Otra de las razones por la que la gente (generalmente los chicos) busca problemas y peleas es por demostrar al mundo lo fuertes que son, algo semejante a lo que hacen los animales (los machos) al marcar su terreno y demostrar que son los más fuertes de la manada.

-El observador: Normalmente suelen ser personas tímidas que no aportan gran cosa al ambiente, solo su presencia. Comparten alguna que otra palabra con sus amigos más cercanos y se pasan el día observando su alrededor sin interferir demasiado en el trascurso de la fiesta. La gran causa de este tipo de personas es su extrema timidez, seguramente querrían tener más protagonismo pero su personalidad se lo impide rotundamente y suele ser muy difícil cambiar.

Estos han sido una serie de estereotipos que podemos encontrar en las noches de desenfreno, normalmente la gente suele mezclar estos casos según su situación personal, su estado de ánimo o sus problemas amistosos o amorosos. Yo por mi parte, apoyo la candidatura de la red social andante ya que conociendo a gente nueva crece nuestro propio mundo, tenemos la posibilidad de aprender de todas esas sorpresas que nos pueden deparar esos extraños que aun no hemos conocido y podemos encontrar personas que pueden marcar nuestra vida tanto amistosa como amorosamente.